Deze Britse band Viarosa valt gelijk op vanwege een gezonde dosis suspense die verborgen zit in hun muziek. Dreigende stemmingen, aanzwellende viool, maar ook de duistere zang van Richard Neuberg biedt vergelijkbare elementen. Nou ben ik niet erg thuis in de wereld van de Gothics, maar met een klein beetje voorstellingsvermogen kan ik mij voorstellen dat de muziek zich ideaal laat omschrijven als zogenaamde “Gotische Americana” – en waarom ook niet?

Violist Josh Hillman (Willard Grant Experience) speelt een aangenaam centrale rol binnen de voornamelijk up-tempo nummers die Viarosa ten gehore brengt. In de songs wordt verwezen naar de Britse historie als zeevarende natie. Een geromantiseerde periode die buiten enige twijfel een fenomenaal stempel heeft gedrukt op het land. Veel Britten schijnen gebukt te gaan onder een minderwaardigheidscomplex, maar daar heeft dit collectief allerminst last van, want de muziek barst van de zelfvertrouwen, ondanks de duistere elementen. REM had hen uitgenodigd om in hun voorprogramma te spelen in Dublin in 2007, dat is wat mij betreft veelzeggend.